Lista najczęściej słuchanych programów radiowych

Przełącz tabelę treści

W Stanach Zjednoczonych słuchalność radia mierzy się za pomocą Nielsena i innych dla zarówno komercyjnych, jak i publicznych rozgłośni radiowych. Nielsen i podobne usługi dostarczają szacunków regionalnego rynku i standardowych części dnia, ale nie kompilują informacji krajowych według prowadzącego program. Ponieważ w obszarach wiejskich występują znaczne luki w pokryciu Nilsenem, a natomiast w małych ilościach dostępne tylko nieliczne rynki, gdzie te dane mogą zostać porównane z wynikami konkurencji, istnieje wiele szacunków i interpolacji podczas próby sporządzenia listy najczęściej słuchanych programów radiowych w Stanach Zjednoczonych. W 2009 roku Arbitron, największa w tym czasie firma mierząca audytorium radiowe w branży amerykańskiej, powiedział, że "praca polegająca na określeniu liczby słuchaczy dla (jakiegokolwiek programu lub prowadzącego) jest zbyt skomplikowana, droga i trudna, aby poświęcić się temu". W przeciwieństwie do tego większość brytyjskich transmisji radiowych jest transmitowana spójnie na całym obszarze kraju, co oznacza, że ​​komplikacje związane z mierzeniem audytorium, obecne w amerykańskim radiu, nie występują w przypadku radia brytyjskiego.

Talkers Magazine, amerykańskie czasopismo branżowe skupiające się na talk radiu, niegdyś opracowało listę najczęściej słuchanych długich programów zdaniowych komercyjnych w Stanach Zjednoczonych, opartą przede wszystkim na danych Nielsen.

Oprócz niezależnych analiz Talkers, firmy radiowe różnego formatu zawierają szacunki dotyczące swojego wykonawstwa w komunikatach prasowych. Charakter tych komunikatów pozwala firmom radiowym sztucznie zwiększyć swoje wyniki poprzez zacieranie różnicy między słuchaczami w danym momencie, całkowitą słuchalnością w danym przedziale czasowym a potencjalną publicznością.

Najczęściej słuchane programy radiowe w USA

Całkowita liczba słuchaczy dla terenowego radia w Stanach Zjednoczonych na początku 2017 roku wynosiła 256 milionów i wzrosła od 230 milionów w 2005 roku. Z 121 milionów słuchaczy w rynkach obsługiwanych przez przenośne mierniki ludzi w 2021 roku, średnio 7,5 miliona słucha radia w danym momencie, nieznacznie więcej niż w 2020 roku. 68 procent domów ma co najmniej jedno radio, z przeciętnym domem mającym 1,5 radia w 2020 roku, obie wartości są znacznym spadkiem od 2008 roku. Szacuje się, że 12% słuchalności stacji radiowych AM i FM licencjonowanych przez FCC pochodzi z innych źródeł niż faktyczny sygnał AM lub FM, zwykle z transmisji radia internetowego.

Sirius XM Radio ma bazę 34,3 milionów subskrybentów z 2020 roku [aktualizacja]. American Top 40 przyciąga ponad 20 milionów słuchaczy tygodniowo. Program na żywo Rusha Limbaugha był najpopularniejszym programem informacyjnym od 1987 roku do śmierci Limbaugha w lutym 2021 roku. Morning Edition i All Things Considered z NPR są dwoma najpopularniejszymi programami informacyjnymi. Tom Kent oszacował swoją publiczność w 2014 roku na ponad 23 miliony tygodniowych słuchaczy we wszystkich programach jego sieci, które obejmują formaty klasycznych hitów, hitów dla dorosłych i gorącej współczesnej muzyki dla dorosłych. NPR ma ogólną publiczność wynoszącą 57 milionów słuchaczy tygodniowo we wszystkich programach i platformach z 2020 roku, przy czym rosnący odsetek widzów pochodzi z platform niefunkcjonujących na antenie.

Do momentu pojawienia się przenośnych mierników ludności, Arbitron (poprzednik Nielsena w działalności pomiaru słuchalności radia) nie miał zdolności do mierzenia indywidualnych nadawczych kolejek programów tak, jak Nielsen Ratings może to zrobić w przypadku telewizji, a zatem w każdym miesiącu mierzył tylko trzymiesięczne ruchome średnie. Przenośne mierniki ludności są aktualnie dostępne tylko w największych rynkach obsługiwanych przez Arbitrona. Z tego względu przy obecnych technikach badawczych niemożliwe jest określenie liczby słuchaczy indywidualnego wydarzenia, takiego jak Super Bowl.

Przez większość swojego istnienia Talkers Magazine kompilował dane Arbitrona, wraz z innymi źródłami, aby oszacować minimalną tygodniową publiczność różnych komercyjnych programów radiowych o długim formacie rozmów; lista była aktualizowana miesięcznie, aż do chwili, gdy magazyn niespodziewanie zdecydował się na jej usunięcie w 2016 roku, a następnie w 2017 roku wznowił publikację. Reintrodukcja z 2017 roku uwzględnia również metody dystrybucji niefunkcjonujące na antenie (zwłaszcza te oparte na internecie), ale nie satelitarnego radia, ponieważ Talkers nie mógł uzyskać danych dla tej platformy; w rezultacie szacunki dla większości programów znacznie wzrosły w porównaniu do metodologii z 2015 roku. NPR i APM kompilują dane Arbitrona dotyczące jego programów radiowych publicznej służby i publikują analizy za pośrednictwem komunikatów prasowych.

Dołączona jest lista 20 najchętniej słuchanych programów radiowych w Stanach Zjednoczonych według tygodniowego zasięgu, a następnie wybór programów różnych formatów, które są najczęściej słuchane w swojej kategorii. (Jeśli nie zaznaczono inaczej, "nienaukowa" ocena Talkers jest źródłem.[1])

Informacja na temat czasu nadawania programów: ze względu na wpływ czasu na nadawanie w Ameryce Północnej, ogólnokrajowe programy emitowane na żywo będą się znaleźć na różnych porach dnia w różnych strefach czasowych. Powyższa lista zwraca na to uwagę. Należy zauważyć, że choć programy takie jak Beck i Levin są wymienione w "skrajnych godzinach" na Zachodnim Wybrzeżu, to ich programy są oparte na Wschodnim Wybrzeżu (i są emitowane w wczesnym popołudniu oraz wczesnym wieczorem). Ich pory dnia są podane w celu zapewnienia jasności i spójności.

Płatna usługa Sirius XM Radio była monitorowana bezpośrednio przez Arbitrona od 2007 do początków 2008 roku. Ostatnie dostępne dane, z początku 2008 roku (przed połączeniem XM i Sirius), pokazywały, że The Howard Stern Show był najczęściej słuchanym programem na obu platformach, z kanałem Howard 100 Radia Howarda Sterna, który przyciągnął 1,2 miliona słuchaczy, a Howard 101 (kanał zapasowy i odtwarzający) przyciągnął dodatkowe 500 000 słuchaczy.[32] Wszystkie formaty wspólne dla obu platform (które wszystkie zostały połączone w pojedyncze kanały), kanały składające się z muzyki pop, z łączną liczbą 1,6 miliona słuchaczy, zajmowały najwyższe miejsca na liście, z muzyką rockową, muzyką country i latami 70. i 80. każdy przyciągając około 1 miliona słuchaczy.[32] W początkach 2008 roku Sirius miał 8,3 miliona subskrybentów (oceny Arbitrona były mierzone na bazie 7 milionów subskrybentów, w porównaniu do 10 milionów dla XM), a teraz ma ponad 30 milionów.[33][34] Eastlan Ratings, usługa konkurująca z Arbitronem na kilku rynkach, uwzględnia kanały radiowe satelitarne w swoich lokalnych ocenach; Howard 100 zarejestrował się na wyższym miejscu niż kilka stacji lokalnych w rynkach obsługiwanych przez Eastlan, jako jedna z nielicznych stacji satelitarnych.[35]

Prawie wszystkie najczęściej słuchane programy radiowe w Stanach Zjednoczonych są prowadzone w języku angielskim. Poza angielskim tylko hiszpański ma wystarczającą liczbę słuchaczy, aby utworzyć krajowe sieci; dane na temat programów w języku hiszpańskim są o wiele bardziej ograniczone. Inne języki (chiński, polski, koreański, różne języki Indii i francuski) są nadawane tylko na poziomie lokalnym.

Najważniejsze programy radiowe w Stanach Zjednoczonych w przeszłości

[edytuj]

Począwszy od sezonu radiowego 1930–31, trzy usługi pomiarowe mierzyły łączną liczbę słuchaczy radia. Cooperative Analysis of Broadcasting robiło to od 1934 do 1935 roku. Od 1935 do 1936 i w latach 1948–49, gdy miała miejsce "złota era" radia, numery obserwowała C.E. Hooper, które były popularnie nazywane "Hooperatings". Firma A.C. Nielsen, która nadal mierzy dzisiaj oglądalność telewizyjną, przejęła amerykańskie ratingi radia począwszy od sezonu radiowego 1949-50 i kończąc na 1955-56. W tym okresie prawie wszystkie najpopularniejsze programy radiowe były nadawane na jednej z trzech sieci: NBC Red, NBC Blue lub CBS’ Columbia network.

Najlepiej oceniane programy radiowe w Ameryce w każdym sezonie:

Na szczycie popularności w latach 30. XX wieku komentator Charles Coughlin słynął ze swojej liczącej się i pełnej pasji bazy słuchaczy. Ponieważ jego program nie był nadawanym przez sieć, ale był zamiast tego nadawany w syndykacji na 36 stacjach, określenie, ile słuchaczy miał, okazało się trudne. Niektóre nowoczesne oszacowania wskazują, że jego widownia wynosi około 30 milionów słuchaczy. Regulowane na nieregularnych terminach bulwersujące rozmowy ogniskowe prezydenta Franklina Roosevelta, jednocześnie nadawane przez wszystkie główne sieci, stale osiągały ponad 50 procent publiczności słuchającej w ciągu ostatnich pięciu lat jego kadencji.

W latach 80. XX wieku Larry King Show był najchętniej słuchalnym programem w Stanach Zjednoczonych, zanim zastąpił go The Rush Limbaugh Show. Pod koniec lat 90. XX wieku Chuck Harder był najpopularniejszym rywalem Limbaugha wśród programów dyskutujących o kwestiach społeczno-politycznych.

Chociaż ogólna liczba słuchaczy radia gwałtownie spadła w latach 50. XX wieku wraz z pojawieniem się telewizji, niektóre programy radiowe przyciągnęły duże rzesze słuchaczy dziesięciolecia później, w szczególności Howard Stern. Przed przejściem na radio satelitarne w 2006 r., The Howard Stern Show osiągnął szczyt z 20 milionami słuchaczy w radiu naziemnym objętym syndykiem. W przeciwieństwie do wyżej wymienionych programów, show radiowe Sterna było nadawane codziennie, od 4 do 5 godzin dziennie. Paul Harvey, w czasie szczytu, przyciągnął liczbę około 25 milionów słuchaczy do swojego 15-minutowego programu codziennie. Podczas szczytu popularności w latach 90. XX wieku The Rush Limbaugh Show cieszył się oglądalnością nawet 20 milionów słuchaczy na tydzień; w 1998 roku Stern, Limbaugh i ówczesna liderka Dr. Laura Schlessinger przyciągały między 17 a 18 milionów słuchaczy według szacunków Talkers.

W czasie, gdy oba programy odchodziły ze stacji Talk Radio Network jesienią 2012 roku, The Savage Nation miała około 9 milionów słuchaczy, a The Laura Ingraham Show około 6 milionów. Późniejsze odrodzenia obu tych programów były znacznie mniejsze, każdy z nich zarejestrował tylko około 3 milionów słuchaczy w kwietniu 2013 roku. Wcześniej, przed przejściem na emeryturę, Neal Boortz miał około 5,75 miliona słuchaczy. Program radiowy Car Talk z Click i Clack miał około 4 milionów słuchaczy tuż przed zakończeniem jego pierwotnego nadawania, co zaliczyło go do jednego z najczęściej słuchanych weekendowych programów radiowych w Stanach Zjednoczonych. Poszczególne stacje zauważyły, że godzina największej słuchalności w ich regionach była podczas emisji Car Talk, dlatego był on emitowany na tych stacjach jeszcze przez pięć lat po zakończeniu jego oryginalnego nadawania (program Car Talk zwykle nie był transmitowany na kilku stacjach w jednym regionie jednocześnie, tak jak często dzieje się z programami takimi jak Morning Edition i All Things Considered).[45] Talk of the Nation zarejestrował 3,2 miliona słuchaczy przed jego anulowaniem w 2013 roku.[30] Tuż przed odejściem Blair Garner z programu w lipcu 2013 roku, After Midnite zanotował 2,7 miliona słuchaczy, czyli najwięcej wśród programów muzyki country, dla których dostępne są szacunki liczby słuchaczy.

Najlepsze stacje w Wielkiej Brytanii[edytuj]

Łączna liczba słuchaczy w Wielkiej Brytanii w grudniu 2018 roku wynosiła 48,401 milionów. Wszystkie programy BBC miały 33,966 milionów słuchaczy, a wszystkie programy komercyjne miały 35,577 milionów słuchaczy. Liczby zliczają słuchaczy powyżej 15 roku życia, którzy słuchali programu przez co najmniej pięć minut.

15 najbardziej słuchanych stacji w Wielkiej Brytanii według danych z grudnia 2018 (tylko poszczególne stacje):[46]

Stacja

Format

Liczba słuchaczy w mln

BBC Radio 2

Adult contemporary/AOR

14.889

BBC Radio 4

Słowo mówione (wiadomości, dramat, fakty, komedia)

10.484

BBC Radio 1

Muzyka oparta na teraźniejszości (pop, rock, dance, urban, alternatywa)

9.375

Classic FM

Muzyka klasyczna

5.309

BBC Radio 5 Live

Wiadomości na żywo, dyskusja i sport

4.965

Kiss

Rhythm CHR

4.054

Magic

Dorosła muzyka współczesna

3.443

talkSPORT

Radio sportowe

2.959

Absolute Radio

Muzyka classic rockowa

2.387

BBC Radio 6 Music

Multiformatowa (elektronika, punk, funk, hip hop, trip hop, indie)

2.295

LBC

Wiadomości, dyskusja, debata

2.206

BBC Radio 4 Extra"

Powtórki archiwów BBC dotyczące dramatu, komedii i dokumentów

2,130

BBC Radio 3

Muzyka klasyczna, jazz, muzyka światowa, dramat, kultura, sztuka

1,826

Kisstory

Klasyczna muzyka taneczna

1,805

BBC Radio 1Xtra

"Podziemna różnorodna muzyka" (electronica/urban)

1,056

Wśród konkretnych programów poranny Today na BBC Radio 4 ma około 7 milionów słuchaczy tygodniowo. Śniadaniówka na Radio 1 a także program The Chris Evans Breakfast Show w BBC Radio 2 miały odpowiednio 5,3 i 9 mln słuchaczy tygodniowo, przed anulowaniem programu z powodu przejścia Chrisa Evansa do Virgin Radio.

Zobacz także

Odnośniki

^ The Top Talk Audiences z magazynu Talkers, ostatnia aktualizacja w marcu 2021

^ Farhi, Paul (7 marca 2009). "Rozmiar audytorium Limbaugha? To w dużej mierze zagadka". The Washington Post. Ostatnio odwiedzona 29 stycznia 2018 r.

^ "BBC World Service records its best listening figures ever despite cuts". BBC. 2 czerwca 2009. Za pomocą wielu platform dotrze do 188 milionów użytkowników na całym świecie, w tym fal krótkich, AM, FM, cyfrowych satelitarnych oraz telewizyjnych.

^ "O programie A State of Trance". A State of Trance.

^ "American Top 40 Celebrates 40th Anniversary This Weekend". Clear Channel. 2010. Artykuł archiwalny z dnia 1 lipca 2010 r. pochodzący z pierwotnej strony internetowej. Ostatnio odwiedzona 7 grudnia 2010 r. "American Top 40 to ścieżka dźwiękowa życia; wywołuje emocje i wspomnienia oraz ma ogromny wpływ na kulturę masową" - powiedział Seacrest, najważniejszy amerykański prezenter radiowy, którego cotygodniowa publiczność szacowana jest na ponad 20 milionów słuchaczy na całym świecie.

^ "O Johnie". Tesh.com. Ostatnio odwiedzona 10 września 2021 r. "40 milionów brutto odcisków wrażenia tygodniowo".

"The state of radio today: a focus on African-American & Hispanic audiences". Nielsen Audio (kwiecień 2014) Archiwum z dnia 7 maja 2014 r. w Wayback Machine.

Satelitarna radiofonii w USA

Satelitarna radiofonii w USA jest usługą radiową, która działa za pośrednictwem satelitów w orbitach okołoziemskich. Ma to na celu zwiększenie siły i zasięgu sygnału. Obszarem działania tej usługi są Stany Zjednoczone, następnie Kanada i Meksyk.

Historia

Satelitarną radiofonię w USA rozpoczęto na początku lat dziewięćdziesiątych, a pierwszy satelitarny system radiowy został stworzony przez XM Satellite Radio i Sirius Satellite Radio. W wyniku połączenia tych dwóch przedsiębiorstw, powstała Sirius XM Radio.

Sygnał

Podczas korzystania z usługi satelitarnej radiofonii, nikt inny nie będzie mógł słuchać naszego programu. Satelita transmisji jest ustawiony na jedno źródło nadawania, co umożliwia usłudze radiowej nadawanie sygnałów w dowolnym miejscu w kraju, nawet tam, gdzie amerykańskie stacje radiowe nie prowadzą działalności.

Popularność

Według wydawnictwa mediów radiowych Arbitron, radio komercyjne nadal cieszy się popularnością wśród około 230 milionów słuchaczy (stan z 2005 roku). Niemniej jednak, firma badawcza Edison Research podaje, że streamowanie radia przez internet stanowi już 12% słuchalności radiofonii AM/FM (stan z 2021 roku).

Zmiany

Pomimo rosnącej popularności satelitarnej radiofonii oraz streamowania radia przez internet, liczba posiadanych radionadajników w domach zmniejsza się. Średnia liczba posiadanych radionadajników w domach zmalała o połowę od roku 2008 (stan z marca 2020).

Słuchalność

Według magazynu "Talkers", tygodniowa słuchalność programu radiowego Rusha Limba wynosi 14 milionów słuchaczy (stan z 2008 roku). Sirius XM Radio jest w trakcie rozmów z Howardem Sterne'm w sprawie przedłużenia umowy z nim.

"NPR REACHES NEW AUDIENCE HIGH". National Public Radio. 2009. Archiwum z oryginalnej strony z dnia 2010-11-26. Osiągnięto dnia 2010-12-07. All Things Considered zwiększył swoją widownię o 15% w porównaniu z poprzednim rokiem i wzrósł z 11,5 miliona do 13 milionów słuchaczy tygodniowo, stając się drugim magazynem informacyjnym NPR, który przekroczył liczbę 13 milionów słuchaczy. Morning Edition osiągnęło niemal 14 milionów słuchaczy tygodniowo, 9% powyżej wyników z jesieni 2007 roku.

"HISTORY - Tom Kent Radio Network" Archiwum z dnia 2015-07-21 w Wayback Machine. "2014: (...) TKRN osiąga 400 stacji partnerskich, z ponad 23 milionami słuchaczy tygodniowo!"

"NPR Radio Ratings Collapse as Pandemic Ends Listeners' Commutes". NPR. Folkenflik, David (15 lipca 2020).

"The Top Talk Radio Audiences (Updated 1/15)". Talkers Magazine. Archiwum z oryginalnej strony z dnia 5 stycznia 2013. Osiągnięto dnia 29 stycznia 2015.

"NPR's Car Talk Listeners Pick Ugliest New Car". National Public Radio. 2005. Archiwum z oryginalnej strony z dnia 2010-11-13. Osiągnięto dnia 2010-12-07. Car Talk to najbardziej popularny program rozrywkowy w radiu publicznym, nadawany na niemal 600 stacjach radiowych, z ponad 4,4 miliona słuchaczy tygodniowo, którzy przez godzinę słuchają porad dotyczących samochodów i dowcipów.

^ "Programy NPR przyciągają rekordową widownię. Najwyższa słuchalność publicznego radia w historii". National Public Radio. 2002. Przyczynę wzrostu publicznej audycji radiowej można tłumaczyć lepszymi wynikami w porównaniu do prywatnych stacji rozmów.

^ Freedman, Samuel G. (2005-07-17). „'Listener Supported' and 'NPR': All things considered”. New York Times. National Public Radio samemu przyciąga ponad 20 milionów słuchaczy, a jego programy dziennika All Things Considered i Morning Edition przyciągają widownię większą niż dowolny inny program oprócz Rusha Limbaugha.

^ "Dave Ramsey Show". Dave Ramsey Show. Otrzymano 19 stycznia 2023. cite web: CS1 maint: url-status (link)

^ "Marketplace 2018 Annual Report" (PDF). Minnesota Public Radio. Otrzymano 2019-03-06.

^ Zauważ, że sieć zleca rano raport Marketplace, który jest emitowany podczas programu Morning Edition w większości rynków, z samodzielnym programem Marketplace i nie są dostępne oddzielne oceny dla każdego programu.

^ "NPR podtrzymuje najwyższe wyniki oglądalności w historii". National Public Media. Oryginalny od 7. listopada 2017, odzyskany 13 listopada 2018.

"Morning Edition". National Public Media. Otrzymano 10 stycznia 2019 r.

Mówiąc prywatnie z Delilah, „Królową ckliwych piosenek miłosnych”. CNN. 14 lutego 2012 r. Wtedy szacunki wynosiły 8,8 mln, liczba ta spadła gwałtownie od czasu powszechnego stosowania przenośnych mierników ludzi. Zobacz: Boudway, Ira (14 czerwca 2016). „Królowa FM walczy o swój tron”. Bloomberg Business Week. Otrzymano 15 czerwca 2016 r. Niszczy to radio ogólnie i szczególnie programy, które nie grają dla miernika. Rubenstein, Janine (10 października 2017 r). „Delilah otwiera się na temat samobójstwa syna i poruszającego listu pożegnalnego: 'Czuł, że ten świat nie jest jego domem'”. People Magazine. Otrzymano 1 lutego 2018 r.

„American Public Media Group Announces Record Audience Numbers”. Minnesota Public Radio. Otrzymano 2 lutego 2018 r.

Początkowo nadawany w zachodnim pm do 2016 r.

„Trump drwi z Hugh Hewitt, gdy pyta się o zeznania podatkowe: «Bardzo niewielu ludzi słucha twojego programu radiowego»”. Mediaite. Otrzymano 29 lutego 2016 r.

"Fresh Air With Terry Gross". National Public Media. Otrzymano 10 stycznia 2019 r.

"Potwór uroku" Tom Hanks prowadzi No to mów, mów, próbując uspokoić Amerykę. The A.V. Club. Pobrano 2 lutego 2018.

a b Hinckley, David. Howard Stern rządzi w radiu satelitarnym. New York Daily News. 7 maja 2008.

"Sirius XM Holdings Inc. - SIRIUS przekracza 8,3 miliona subskrybentów".

"Sirius XM Holdings Inc. - SiriusXM przekracza 30 milionów subskrybentów".

Eastlan Ratings: Syracuse. CNYRadio.com / CNYTVNews.com. Pobrano 13 października 2014.

"Top OTR Shows". 2018-01-29.

Dunning, John, The Encyclopedia of Old-Time Radio, Oxford University Press, 1998

Marcus, Sheldon (1973). Father Coughlin; burzliwe życie księdza Little Flower. Boston: Little, Brown. str. 4. ISBN 0316545961.

Douglas B. Craig (2005), Fireside Politics: Radio and Political Culture in the United States, 1920–1940, Johns Hopkins University Press, s. 156. ISBN 9780801883125. Pobrane 2016-04-30.

Kening, Dan (9 listopada 1993). "RADIO HALL OF FAME OPENS DOOR TO LIMBAUGH, WALLY PHILLIPS". Chicago Tribune. Pobrane 17 listopada 2021. Lub Larry King uściskujący dłoń Limbaughowi - człowiekowi, który go zdetronizował jako władcy rozgłośni radiowych nadających programy talk-show, a który teraz emituje swój program na prawie dwa razy więcej stacji.

Donohue, Tom (1 maja 2018). Talk radio host and pioneer Chuck Harder dies at 78. Radio-Online. Pobrane 28 maja 2022.

Sullivan, James (14 grudnia 2005). "Love him or hate him, Stern is a true pioneer". msnbc.com. Zarchiwizowane z oryginału 10 sierpnia 2011. Pobrane 13 czerwca 2012.

Michael Carlson, "Obituary: Paul Harvey", The Guardian, 3 marca 2009.

Michaelson, Judith (26 marca 1998). A Rush to Dr. Laura? Survey puts Schlessinger, Stern ahead of Limbaugh as leading talk hosts. But not everyone agrees. Los Angeles Times. Pobrane 12 sierpnia 2015.

"Archived copy". Retrieved 11 września 2017.

"Quarterly Listening". Rajar. Zarchiwizowano z oryginału 31 maja 2012. Pobrano 21 września 2010.

Waterson, Jim (1 sierpnia 2018). "BBC's Today programme sheds 800,000 listeners". the Guardian. Pobrane 17 listopada 2018.

Waterson, Jim; Weaver, Matthew (3 września 2018). "Chris Evans to quit BBC Radio 2 Breakfast Show for rival Virgin". The Guardian. ISSN 0261-3077. Pobrane 3 marca 2021.